استامینوفن / اکسی کدون (325/10) | Acetaminophen / Oxycodone (325/10)

استامینوفن با مهار سنتز پروستاگلاندین ها و اکسی کدون با اثر بر گیرنده های اوپیات اثر ضد درد خود را اعمال می کنند و اثربخشی یکدیگر را تقویت می کنند.

هر دارو به موازات اثر درمانی ممکن است باعث بروز بعضی عوارض ناخواسته نیز بشود اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمیشود در صورت بروز عوارض زیر با پزشک و داروساز مشورت نمایید.

آکنه، دپرسیون تنفسی-تورم (صورت، لب، زبان) خشکی دهان، افت فشار خون، سبکی سر، سرگیجه، خواب آلودگی، شوک، کهیر، خارش، کبودی، سردرد، یبوست،تهوع استفراغ، درد شکمی، بی خوابی، گرگرفتگی، اختلالات بینایی (تاری دید)، میوز (تنگی مردمک چشم) ، قرمزی چشم، کاهش شنوایی، بی حالی، تشنگی، تب، ضعف خستگی، افزایش تعریق ،واکنش آنافیلاکسی، واکنش آلرژیک، سندروم استیون جانسون، اختلال ذهنی، گیجی، افکار و رفتار غیر عادی، مشکلات دفع ادرار، مشکلات کبدی، درد قسمت فوقانی معده، از دست دادن اشتها، ادرار تیره، یرقان، پایین بودن سطح کورتیزول، بیماری آدیسون، آگرانولوسیتوز، نوتروپنی، علائم سندرم سروتونین: مانند بی قراری، توهم، تب، لرز، ضربان قلب بالا، سفتی عضلات، از دست دادن هماهنگی، حالت تهوع، اسهال، مشکلات تنفس (که در افراد مسن و افرادی که اضافه وزن، سوء تغذیه  و ناتوان بیشتر است)، استفاده طولانی از مواد مخدر در ناباروری مردان و زنان تاثیر دارد.

در صورت استفاده از سایر داروها حتما پزشک خود را مطلع سازید.

داروهای آنتی هیستامین، داروهای درمان سرماخوردگی، داروهای درمان آسم و بیماری مزمن ریوی (COPD)، دارو های ضددرد اپیوییدی، داروهای دیورتیک، داروهای درمان بیماری حرکت( Motion sickness )، بیماری التهابی روده ( IBD ) و پرکاری مثانه، داروهای مخدر دیگر، داروهای بنزودیازپینی (مانند دیازپام، آلپرازولام، لورازپام و ...)، داروهای خواب آور، داروهایی که باعث دپرسیون تنفسی می شوند، داروهای شل کننده عضلات، داروهای موثر بر سطح سروتونین، داروهای درمان افسردگی،پارکینسون، میگرن، داروهای ضد استفراغ، فنوتیازین، نالتروکسان، تالیدوماید، پروبنسید، وریکونازول، داروهای بتابلاکر (مانند پروپرانولول، متوپرولول و ...)، پرگابالین،سلکوکسیب، داروهای سرکوب کننده CNS، آب گریپ فروت، الکل

 بیمارانی که دوره درمان آن ها با قرص های استامینوفن اکسی کدون چند هفته طول کشیده در صورتی که نیاز به ادامه دارو ندارند نباید به طور ناگهانی دارو را قطع کنند.

در بیماران کبدی پاکسازی پلاسمایی اکسی کدون کاهش یافته و نیمه عمر افزایش یافته که هنگام استفاده از اکسی کدون برای این بیماران باید با احتیاط باشد.

تعیین مقدار و دوز قرص های استامینوفن اکسی کدون برای بیماران سالمند نیازمند احتیاط ویژه است.

احتمال بروز اعتیاد و سوء مصرف به این دارو وجود دارد.

این دارو ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شود لذا پس از مصرف این دارو از انجام کارهایی مانند رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارند، خودداری کنید.

مصرف بیش از حد استامینوفن میتواند باعث آسیب جدی به کبد و مرگ شود. در صورت درد فوقانی شکم و از دست دادن اشتها و ادرار تیره و یا یرقان (زرد شدن پوست و چشم) حتما به پزشک مراجعه کنید.

حساسیت به استامینوفن، اکسی کدون و اجزای سازنده این محصول

الانزاپین، مصرف الکل، بیماران مبتلا به بیماری های کبدی، بیماران مبتلا به آسم و تنگی نفس، بیماری کلیوی، آسیب به سر یا تشنج، مشکلات ادرار، بیماران مبتلا و یا احتمال ابتلا به انسداد روده، مشکلات تیروئید

در دوران بارداری و شیردهی از مصرف این دارو اجتناب نمایید.